“Letters from a Stoic” is ‘n versameling van 124 briewe geskryf deur Seneca die Jongere, ‘n Romeinse Stoïsynse filosoof, aan Lucilius Junior, wat toe die prokurator van Sisilië was. Alhoewel dit onseker is of Lucilius ‘n regte persoon of ‘n fiktiewe karakter was wat deur Seneca geskep is vir die doel van hierdie briewe, is die inhoud daarvan nietemin ‘n ryk bron van Stoïsynse filosofie. Die briewe is geskryf in die laaste jare van Seneca se lewe, ongeveer 65 nC, en dit dek ‘n wye reeks onderwerpe, wat Seneca se gedagtes oor Stoïsisme en praktiese raad oor hoe om ‘n goeie lewe te lei, weerspieël.
Die briewe spreek verskeie etiese en filosofiese vrae aan, insluitend die aard van geluk, die waarde van vriendskap, die belangrikheid van wysheid en deug, en die beste manier om teëspoed en dood te hanteer. Seneca beklemtoon die Stoïsynse beginsels om in ooreenstemming met die natuur te leef, selfbeheersing te beoefen en ‘n onverskilligheid te ontwikkel teenoor eksterne omstandighede wat buite ‘n mens se beheer is. Hy pleit vir ‘n lewe van eenvoud, vry van oormatige begeertes en aanhangsels, en beklemtoon die belangrikheid van selfrefleksie en persoonlike verbetering.
“Letters from a Stoic” is nie net ‘n filosofiese gids nie, maar bied ook insigte in Seneca se eie lewe, sy stryd en sy refleksies oor sy eie ervarings. Die briewe is in ‘n duidelike, oortuigende styl geskryf, wat Stoïsynse filosofie toeganklik maak vir ‘n wye gehoor. Hulle is bewonder vir hul literêre kwaliteit sowel as hul filosofiese diepte, en hulle is steeds ‘n bron van inspirasie en leiding vir diegene wat belangstel in Stoïsisme en die kuns van lewe.
